Pole Pole Blog 1/Week 1
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
12 Februari 2017 | Tanzania, Moshi
Hallo lieve allemaal!
Ik heb mijn eerste dagen in Moshi, Tanzania erop zitten! En wat is het genieten hier! Nou, niet de eerste 24 uur, want toen vond ik het niet meer zo’n goed idee allemaal.. Maar dit gevoel is nu langzaam verdwenen en ik begin nu echt te genieten van mijn avontuur.
Woensdag 8 februari begon om half 9 onze reis. Na een goede vlucht naar Nairobi en nog een korte vlucht in een klein vliegtuigje kwamen we op donderdag aan. Beetje brak na het overslaan van een nacht; in het vliegtuig niet/amper kunnen slapen en ook mede door de gekke eettijden (half 11 avondeten en om 3u ’s nachts een ontbijtje). Maar dat hoort erbij. Toen we uit het vliegtuig kwamen, werden we meteen verwelkomd door een heerlijk zonnetje en een aangename temperatuur. Die trui en jas hadden we niet meer nodig. De eerste hindernis kwam toch al op ons pad: het regelen van het visum en dat op zijn Afrikaans natuurlijk: alles pole pole (rustig aan). Bij de eerste balie moesten we een papiertje inleveren en kregen we, na betaling, een bruin papiertje terug (geen idee wat hiervan de betekenis was). Bij de volgende balie werd er een foto gemaakt en kreeg je daadwerkelijk het visum op een bladzijde in je paspoort (bedankt voor de charmante foto…). En bij weer een andere balie moest je vingerafdrukken afgeven. Lekker logisch allemaal! Gelukkig hadden we alle tijd. Daarna de koffers ophalen: helaas waren er twee koffers niet aangekomen van twee meiden. Dit was wel even balen! Maar gelukkig had ik wel mijn twee koffers. We werden opgehaald door een chauffeur die ons naar het hostel bracht. De weg ernaartoe was net een weg in Malawi: vol stof en met allemaal kraampjes langs de weg. Bijzonder om binnen zoveel uur op zo’n andere pek te zijn. Bij het hostel werden we vriendelijk begroet door de floormanager en de andere hostelgangers. Iedereen deed meteen zijn best om ons thuis te laten voelen. Erg leuk. De kamer is prima: vrij ruim en er staan twee grote stapelbedden. Ook hebben we een eigen wc en douche op de kamer. Dus lekker alles voor onszelf. Hostel Hoff heeft twee hostels op loopafstand van elkaar. Bij ons wonen ongeveer 24 studenten uit verschillende landen (voornamelijk Denen).
Die dag verder niet veel gedaan. Wat gegeten en ingeruimd.
Op vrijdag hebben we een rondleiding gehad van onze floormanager Whitney. Zij liet ons het stadje zien. Moshi is redelijk groot. Er zijn voornamelijk kleine winkeltjes en kraampjes. Mensen verkopen veel fruit op straat, maar ook veel simkaarten (?). Sowieso vindt bijna alles buiten plaats. Zo anders dan in Nederland. Mensen zitten voornamelijk buiten en zijn samen aan het eten, verkopen of aan het klungelen aan hun motor. In de stad is een Moskee, een kerk en een Indiaanse tempel. Bijzonder om drie van die grote gebouwen te zien in een stad. Helaas kunnen we deze niet bezoeken. Dat is wel jammer! Er is een grotere supermarkt in het dorp (voor Nederlandse begrippen nog een kleine supermarkt). Daar is bijna alles wel te verkrijgen; Cola (het belangrijkste!), vers fruit, brood en verzorgingsproducten. Het kost allemaal niet veel, al lijkt dat door de grote bedragen soms wel. Maar 10.000 shillings is 4,40 euro ongeveer. Laatst had ik voor dit bedrag een fles cola, een fles water, een klein flesje drinken en nog wat koekjes. Tijdens onze trip naar het centrum hebben we ook meteen een simkaart geregeld; ik heb nu een Tanzaniaans nummer met belminuten, smsjes en internet. Dat laatste is handig, omdat de wifi niet altijd werkt. In de middag hebben we rustig aan gedaan en hebben we wat bijgeslapen. Al die eerste indrukken zijn toch wel vermoeiend! In de avond stond er een BBQ gepland! Het hostel bestond namelijk 10 jaar. Samen met alle studenten van de twee hostels, het personeel en verschillende vrijwilligersorganisaties hebben we een gezellige bbq gehad. Het eten was heerlijk! Veel vers fruit, drie soorten vlees, brood en wat salades.
Op zaterdag hadden we onze eerste trip al op de planning staan; een koffietour en naar de watervallen. Het hostel regelt deze trips en je kan je gewoon inschrijven. Ideaal! Je hoeft niks zelf te regelen. Na een heerlijke nacht (met dank aan de oordopjes) werden we om 10u opgehaald door het busje. We zaten met ongeveer 19 personen in een klein busje; een krappe bedoeling! Maar dat hoort hier wel. Als je soms hier die busjes voorbij ziet komen, zaten wij nog luxe! Het busje reed langs allemaal kleine dorpjes en door mooie natuur. Na 45 minuten waren we er bijna. Want tja die laatste berg kon het volle busje niet aan. Dus een paar mensen moesten uitstappen en de bus nam een aanloopje. Uiteindelijk lukte het om bovenop de berg te komen! We werden vriendelijk begroet door de begeleiders. We liepen een dik uur door de mooie natuur van Tanzania. De bananenbomen, mangobomen, avocado bomen en de koffiebomen groeien hier in overvloed. Echt ondenkbaar! Het weer was ideaal: 34 graden maar wel wat bewolkt, dus het was goed te doen. Na de wandeling kwamen we aan bij de watervallen. Erg mooi! We hadden gepland om te gaan zwemmen, maar het water was ijskoud! Niet te doen. Dus we hebben lekker voetje gebaden. Dat was al lekker verfrissend! Ook hebben we daar leuke foto’s gemaakt! Zal binnenkort proberen om die ook te plaatsen.
Na even rustig daar te hebben gezeten, moesten we weer teruglopen. Dit was iets zwaarder, want het was midden op de dag en we moesten veel bergop. Maar ook dat hebben we overleefd!
Daarna hebben we lekker gegeten. De plaatselijke mama had heel uitgebreid gekookt voor ons; twee soorten rijst, verschillende bonen sauzen en natuurlijk vers fruit. De bonensaus was niet zo lekker, maar van de rest heb ik heerlijk gesmuld.
Bij de woning van de mama hadden ze ook konijnen. Erg schattig en onverwachts! Daar heb ik natuurlijk wel even mee geknuffeld.
Na het eten was er tijd voor de koffietour. Dat was ook gewoon bij het huis waar we hadden gegeten. Samen met wat plaatselijke bewoners hebben we vanuit verse (wel gedroogde) koffiebonen koffie gemaakt. Bijzonder om mee te maken. We hebben de bonen gestampt, geroosterd en fijn gemalen. Dit onder luid geklap en gezang. De plaatselijke bewoners gingen helemaal los. Dit werkte wel aanstekelijk! Daarna werd er koffie gedronken, maar mijn kopje heb ik even overgeslagen! Daarna zijn we naar het hostel teruggegaan en hebben we in de avond lekker rustig aan gedaan. Het eten was dit keer iets minder lekker. We hadden aardappels met groenten.
Vandaag konden we heerlijk uitslapen. Tussen 8-10u was het ontbijt er, dus om kwart voor 10 hebben we pas ontbeten. Daarna heb ik mij klaar gemaakt en ben ik alleen naar het centrum gelopen. De andere meiden hadden namelijk geen zin om naar de winkel te gaan. Geen probleem, want ik vond het ook wel leuk om zelf even rond te lopen. Eerst heb ik wat boodschappen gehaald bij de supermarkt en daarna ben ik op zoek gegaan naar de fruit hal waar allemaal mensen hun eigen fruit zouden verkopen. Deze kon ik alleen niet vinden.. ik liep maar door en kwam op een markt uit. Erg leuk! Mensen verkochten op kleine kraampjes hun producten. Ook Masai mensen zaten daar dingen te verkopen. Ik heb daar bij een kraampje wat fruit gekocht (twee mango’s en een avocado voor samen 2,40). Het was inmiddels ontzettend warm, dus het was zweten! Weer 34 graden. Na twee uurtjes dor het centrum geslenterd te hebben en ook nog wat kleine supermarktjes bezocht te hebben, ben ik terug gelopen. Helaas verdwaalde ik wel even, maar na teruggelopen te hebben kon ik de goede weg weer vinden. Doordat ik twee uur weg was gebleven, ben ik wel wat verbrand.. vergeten in te smeren! Verder vandaag rustig aan gedaan en bij het hostel gebleven. De uren gingen erg snel voorbij. Het is hier nu half 6 (twee uur later) en heb nog bijna niks gedaan wat ik wilde doen. Oeps!
Och gewoon pole pole zeggen ze hier (rustig aan!)
Vanavond kookt een Amerikaanse vrouw die in het hostel verblijft, dus ik ben benieuwd!
Ik heb mijn eerste dagen in Moshi, Tanzania erop zitten! En wat is het genieten hier! Nou, niet de eerste 24 uur, want toen vond ik het niet meer zo’n goed idee allemaal.. Maar dit gevoel is nu langzaam verdwenen en ik begin nu echt te genieten van mijn avontuur.
Woensdag 8 februari begon om half 9 onze reis. Na een goede vlucht naar Nairobi en nog een korte vlucht in een klein vliegtuigje kwamen we op donderdag aan. Beetje brak na het overslaan van een nacht; in het vliegtuig niet/amper kunnen slapen en ook mede door de gekke eettijden (half 11 avondeten en om 3u ’s nachts een ontbijtje). Maar dat hoort erbij. Toen we uit het vliegtuig kwamen, werden we meteen verwelkomd door een heerlijk zonnetje en een aangename temperatuur. Die trui en jas hadden we niet meer nodig. De eerste hindernis kwam toch al op ons pad: het regelen van het visum en dat op zijn Afrikaans natuurlijk: alles pole pole (rustig aan). Bij de eerste balie moesten we een papiertje inleveren en kregen we, na betaling, een bruin papiertje terug (geen idee wat hiervan de betekenis was). Bij de volgende balie werd er een foto gemaakt en kreeg je daadwerkelijk het visum op een bladzijde in je paspoort (bedankt voor de charmante foto…). En bij weer een andere balie moest je vingerafdrukken afgeven. Lekker logisch allemaal! Gelukkig hadden we alle tijd. Daarna de koffers ophalen: helaas waren er twee koffers niet aangekomen van twee meiden. Dit was wel even balen! Maar gelukkig had ik wel mijn twee koffers. We werden opgehaald door een chauffeur die ons naar het hostel bracht. De weg ernaartoe was net een weg in Malawi: vol stof en met allemaal kraampjes langs de weg. Bijzonder om binnen zoveel uur op zo’n andere pek te zijn. Bij het hostel werden we vriendelijk begroet door de floormanager en de andere hostelgangers. Iedereen deed meteen zijn best om ons thuis te laten voelen. Erg leuk. De kamer is prima: vrij ruim en er staan twee grote stapelbedden. Ook hebben we een eigen wc en douche op de kamer. Dus lekker alles voor onszelf. Hostel Hoff heeft twee hostels op loopafstand van elkaar. Bij ons wonen ongeveer 24 studenten uit verschillende landen (voornamelijk Denen).
Die dag verder niet veel gedaan. Wat gegeten en ingeruimd.
Op vrijdag hebben we een rondleiding gehad van onze floormanager Whitney. Zij liet ons het stadje zien. Moshi is redelijk groot. Er zijn voornamelijk kleine winkeltjes en kraampjes. Mensen verkopen veel fruit op straat, maar ook veel simkaarten (?). Sowieso vindt bijna alles buiten plaats. Zo anders dan in Nederland. Mensen zitten voornamelijk buiten en zijn samen aan het eten, verkopen of aan het klungelen aan hun motor. In de stad is een Moskee, een kerk en een Indiaanse tempel. Bijzonder om drie van die grote gebouwen te zien in een stad. Helaas kunnen we deze niet bezoeken. Dat is wel jammer! Er is een grotere supermarkt in het dorp (voor Nederlandse begrippen nog een kleine supermarkt). Daar is bijna alles wel te verkrijgen; Cola (het belangrijkste!), vers fruit, brood en verzorgingsproducten. Het kost allemaal niet veel, al lijkt dat door de grote bedragen soms wel. Maar 10.000 shillings is 4,40 euro ongeveer. Laatst had ik voor dit bedrag een fles cola, een fles water, een klein flesje drinken en nog wat koekjes. Tijdens onze trip naar het centrum hebben we ook meteen een simkaart geregeld; ik heb nu een Tanzaniaans nummer met belminuten, smsjes en internet. Dat laatste is handig, omdat de wifi niet altijd werkt. In de middag hebben we rustig aan gedaan en hebben we wat bijgeslapen. Al die eerste indrukken zijn toch wel vermoeiend! In de avond stond er een BBQ gepland! Het hostel bestond namelijk 10 jaar. Samen met alle studenten van de twee hostels, het personeel en verschillende vrijwilligersorganisaties hebben we een gezellige bbq gehad. Het eten was heerlijk! Veel vers fruit, drie soorten vlees, brood en wat salades.
Op zaterdag hadden we onze eerste trip al op de planning staan; een koffietour en naar de watervallen. Het hostel regelt deze trips en je kan je gewoon inschrijven. Ideaal! Je hoeft niks zelf te regelen. Na een heerlijke nacht (met dank aan de oordopjes) werden we om 10u opgehaald door het busje. We zaten met ongeveer 19 personen in een klein busje; een krappe bedoeling! Maar dat hoort hier wel. Als je soms hier die busjes voorbij ziet komen, zaten wij nog luxe! Het busje reed langs allemaal kleine dorpjes en door mooie natuur. Na 45 minuten waren we er bijna. Want tja die laatste berg kon het volle busje niet aan. Dus een paar mensen moesten uitstappen en de bus nam een aanloopje. Uiteindelijk lukte het om bovenop de berg te komen! We werden vriendelijk begroet door de begeleiders. We liepen een dik uur door de mooie natuur van Tanzania. De bananenbomen, mangobomen, avocado bomen en de koffiebomen groeien hier in overvloed. Echt ondenkbaar! Het weer was ideaal: 34 graden maar wel wat bewolkt, dus het was goed te doen. Na de wandeling kwamen we aan bij de watervallen. Erg mooi! We hadden gepland om te gaan zwemmen, maar het water was ijskoud! Niet te doen. Dus we hebben lekker voetje gebaden. Dat was al lekker verfrissend! Ook hebben we daar leuke foto’s gemaakt! Zal binnenkort proberen om die ook te plaatsen.
Na even rustig daar te hebben gezeten, moesten we weer teruglopen. Dit was iets zwaarder, want het was midden op de dag en we moesten veel bergop. Maar ook dat hebben we overleefd!
Daarna hebben we lekker gegeten. De plaatselijke mama had heel uitgebreid gekookt voor ons; twee soorten rijst, verschillende bonen sauzen en natuurlijk vers fruit. De bonensaus was niet zo lekker, maar van de rest heb ik heerlijk gesmuld.
Bij de woning van de mama hadden ze ook konijnen. Erg schattig en onverwachts! Daar heb ik natuurlijk wel even mee geknuffeld.
Na het eten was er tijd voor de koffietour. Dat was ook gewoon bij het huis waar we hadden gegeten. Samen met wat plaatselijke bewoners hebben we vanuit verse (wel gedroogde) koffiebonen koffie gemaakt. Bijzonder om mee te maken. We hebben de bonen gestampt, geroosterd en fijn gemalen. Dit onder luid geklap en gezang. De plaatselijke bewoners gingen helemaal los. Dit werkte wel aanstekelijk! Daarna werd er koffie gedronken, maar mijn kopje heb ik even overgeslagen! Daarna zijn we naar het hostel teruggegaan en hebben we in de avond lekker rustig aan gedaan. Het eten was dit keer iets minder lekker. We hadden aardappels met groenten.
Vandaag konden we heerlijk uitslapen. Tussen 8-10u was het ontbijt er, dus om kwart voor 10 hebben we pas ontbeten. Daarna heb ik mij klaar gemaakt en ben ik alleen naar het centrum gelopen. De andere meiden hadden namelijk geen zin om naar de winkel te gaan. Geen probleem, want ik vond het ook wel leuk om zelf even rond te lopen. Eerst heb ik wat boodschappen gehaald bij de supermarkt en daarna ben ik op zoek gegaan naar de fruit hal waar allemaal mensen hun eigen fruit zouden verkopen. Deze kon ik alleen niet vinden.. ik liep maar door en kwam op een markt uit. Erg leuk! Mensen verkochten op kleine kraampjes hun producten. Ook Masai mensen zaten daar dingen te verkopen. Ik heb daar bij een kraampje wat fruit gekocht (twee mango’s en een avocado voor samen 2,40). Het was inmiddels ontzettend warm, dus het was zweten! Weer 34 graden. Na twee uurtjes dor het centrum geslenterd te hebben en ook nog wat kleine supermarktjes bezocht te hebben, ben ik terug gelopen. Helaas verdwaalde ik wel even, maar na teruggelopen te hebben kon ik de goede weg weer vinden. Doordat ik twee uur weg was gebleven, ben ik wel wat verbrand.. vergeten in te smeren! Verder vandaag rustig aan gedaan en bij het hostel gebleven. De uren gingen erg snel voorbij. Het is hier nu half 6 (twee uur later) en heb nog bijna niks gedaan wat ik wilde doen. Oeps!
Och gewoon pole pole zeggen ze hier (rustig aan!)
Vanavond kookt een Amerikaanse vrouw die in het hostel verblijft, dus ik ben benieuwd!
-
12 Februari 2017 - 15:59
Reinold Hermens:
Ha Anouk, wat een mooi verslag. Zo krijg je echt de indruk hoe het daar is. Denk wel aan insmeren. -
12 Februari 2017 - 16:10
Ans En Joep:
Lieve Anouk,
Wat een leuk reisverslag. Heel begrijpelijk dat je eerst je draai moet zien te vinden. Maar dat komt helemaal goed. Jij hebt in korte tijd toch alweer veel gedaan. Het klinkt allemaal erg mooi. Wanneer je zo doorschrijft, wordt dit een heel mooi boekwerk om later heerlijk terug te lezen. We zien nu al uit naar het volgende hoofdstuk van het verhaal.
Dikke kus, Joep en Ans -
12 Februari 2017 - 16:13
Krophollertjes:
Hoi Nouk! Leuk om te lezen hoe het je gaat daar! Veel plezier en heel veel liefs van Berno, Yvon, Jannicke, Fedde en Yasmin -
12 Februari 2017 - 19:06
Renate Guido Max:
Lieve Noekie, die spanning de eerste dag(en) is heel begrijpelijk en normaal. Maar je hebt nu al in korte tijd zoveel moois gezien en beleefd! We kijken al uit naar je volgende verhaal!
Ow en je moet je niet af laten zetten he: 2 mango's en een avocado voor 2,40 is veel te duur ;) haha
Dikke kus en geniet!! -
12 Februari 2017 - 19:13
Gerty En Jaques:
Wat een leuk verslag van je eerste dagen in Moshi. Als je stage morgen begint, zul je hier wel niet zoveel tijd voor hebben. Maar het is wel heel erg leuk om te horen hoe het daar met je gaat en wat je allemaal meemaakt.
We zijn nu al benieuwd naar het volgende verslag.
Veel liefs en groetjes van Jaques en Gerty
-
12 Februari 2017 - 19:38
Ilse:
Lieve Anouk! Wat leuk over je avonturen te lezen! Haha, en even helpen met de berg opkomen... geweldig!! :) Morgen begint volgens mij je stage. Ik wens je heel veel succes en vooral plezier! Laat het op je af komen. De eerste dagen ben je ook door gekomen -> ben gewoon jezelf, dan komt het helemaal goed! Dikke knuffel!! Ilse -
12 Februari 2017 - 22:25
Marian:
Lieve Anouk, wat fijn om door jouw ogen mee te kunnen kijken.
Wat beleef je al veel in die nieuwe omgeving. Blijf goed om je heen kijken en indrukken opdoen want vanaf morgen vliegt de tijd! Dikke kus -
13 Februari 2017 - 17:48
Gerty:
Hallo Anouk
Ik ben vandaag bij oma geweest en heb jouw reisverslag voorgelezen. Ze vond het geweldig.
Ik heb ook je foto bij de waterval laten zien.
Ze snapt er niets van dat dit allemaal kan, maar vindt het erg leuk !!!!
Kusjes en groetjes van oma. -
13 Februari 2017 - 22:35
Irma Heuts:
Lieve Anouk,
Wat een mooi verslag. Zoals je het beschrijft; ik kan het land bijna proeven en ruiken. Ik zie je daar al helemaal lopen over het stoffige marktje in het bezit van twee mango's en een avocado. Zo leuk en zo Anouk!
Ik kan me ook helemaal voorstellen dat je in het begin ( en wie weet bevliegt het je nu nog steeds af en toe ) hebt gedacht: " waar ben ik aan begonnen". Thuis heel druk geweest, griep gekregen en een vermoeiende reis achter de rug. Dan heb je wel even tijd nodig om bij te komen en is het niet meteen feest. Me dunkt dat je na 24 uur alweer het zonnetje zag schijnen. En hoe!
Lieve Anouk, echt knap hoe je het allemaal doet. Dit zou niet iedereen je nadoen. Wij denken hier allemaal heel veel aan je. We zijn in gedachten bij je en we genieten met je mee.
Veel liefs "oet Remunj "!
Irma
-
14 Februari 2017 - 15:51
Joris:
Super, Anouk! Lekker genieten daar en pole pole inderdaad, haha. Kusjes! -
15 Februari 2017 - 19:46
Elles Strijbos :
Hè Anouk. Wat leuk om over zo'n afstand toch meegenomen te worden in je avonturen! Heerlijk om te lezen. -
15 Februari 2017 - 22:47
Ton En Tanja:
Lieve Anouk,
Superleuk om het reisverslag te lezen. Begrijpelijk dat je het wel moeilijk had om uiteindelijk te vertrekken, je laat toch jouw vertrouwde omgeving en naasten achter. Heel fijn om nu te lezen dat je begint te genieten van het avontuur. We zijn benieuwd hoe de stage gaat bevallen en kijken uit naar jouw volgend verslag !!
Kumkumbatia kubwa
Ton en Tanja -
28 Februari 2017 - 19:15
Carin:
Moest even vanaf t begin beginnen. Wat een andere wereld, joh maar wat zul jij herinneringen maken. Tof joh!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
