Week 8! (poging 2!)

Hallo lieve familie en vrienden!

Het is weer maandag, dus tijd voor een nieuw verslag! Weer breng ik jullie met veel plezier op de hoogte van mijn belevingen van afgelopen week. Het is een lang verslag geworden, dus succes met lezen!

Op maandag heb ik eerst een tijd voor school gewerkt. Ik zat wel in een goede drive, dus het lukte mij om veel te doen. Altijd fijn. Ik vind het helemaal niet erg om voor school te werken. Het voelt niet als een verplichting. Dat komt waarschijnlijk ook door de plek waar ik zit. Tussen de middag wilde Sanne, een Deens meisje (we hebben hier er 5..) en ik wat Chinees eten. Dus wat dingen besteld en laten thuis bezorgen. Dit duurde alleen wat langer dan we dachten.. Een dik uur hebben we op ons eten moeten wachten. Tja, het is immers Afrika. Het eten was erg goedkoop: voor 10 euro hadden we 6 bakken Chinees. Helaas was het niet zo lekker. Een beetje jammer! In de middag ben ik met een Deens meisje naar het centrum gelopen en heb ik wat boodschappen gedaan. Ook wat geld gepind voor het hostel, want elke maandag is het ‘payday’. Niet dat ik dat natuurlijk elke maandag doe..

Op dinsdag heb ik ’s ochtends weer aan school gewerkt. Ik heb genoeg te doen. Gelukkig geen stress, want ik loop tot nu toe steeds wat voor. Maar het is wel doorwerken: dat allemaal voor het goede doel! Deze ochtend was het een beetje koud. Dus ik trok mijn joggingsbroek aan en een vest. Daarna keek ik op mijn telefoon: het bleek 28 graden te zijn. Natuurlijk niet de 34 graden die we gewend zijn. Daarom koud?!
In de middag zijn Leonie, Femke, Sanne en ik het centrum ingegaan om te gaan flyeren voor Edpowerment: een organisatie die opkomt voor kinderen met een beperking (autisme). Het was autismeweek en daarom moesten we flyers ophangen om aandacht te vragen hiervoor. We hadden er 50 gekregen en hadden verwacht dat we hier een middagje zoet mee zouden zijn. Gelukkig viel dat mee! Het ging best wel soepel. We verdeelden ons steeds in tweetallen en gingen aan een kant van de weg de winkeltjes af. De mensen reageerden eigenlijk verrast goed. We mochten overal wel een flyer ophangen. We waren net begonnen in het echte centrum toen de flyers al op waren. We hadden er een uurtje over gedaan. We waren al op weg naar Union Cafe, dus besloten om daar even wat te drinken. Ze hebben daar ontzettende lekkere chocolade taart en cheesecake. Dus onszelf beloont voor het ‘harde’ werken. Ik nam een stuk cheesecake met blueberry topping. Te goed weer! Daarna hadden we geen puf meer om terug te lopen, dus een TukTuk gebeld en met z’n vieren in dat ding. Altijd weer blij als we bij het hostel zijn en het overleefd hebben..

Op woensdag begon een aparte stageweek. De kinderen hebben deze week namelijk nog les en hebben daarna een maand vakantie. De kinderen waren wat drukker dan voorheen, maar wel heel logisch. Een groot deel van de kinderen hebben hun ouders voor 3 maanden niet gezien. Deze week hadden we een themaweek georganiseerd: over het alfabet. Dus op woensdag heb ik een les gegeven in de klas en nog samen met de anderen een les aan de non-washers. Deze lessen gingen erg goed. Ik was helemaal in mijn element. Na de lunchpauze had ik even een moeilijk moment, dus toen heb ik even een stukje gewandeld buiten het terrein. Ik heb even na kunnen denken en daarna ging het weer! In de avond weer Swahili les. Dit was weer erg leuk. Ik wilde eigenlijk stoppen, maar vond het toch te leuk. Dus nu besloten om met Sanne door te gaan (de andere twee stoppen ermee), maar wel om de twee weken. Elke week is net iets teveel.

Op donderdag had het in de ochtend ontzettend veel geregend en zelfs gedonderd. Gelukkig was het droog toen we weg moesten voor stage. Eigenlijk was het geen bijzondere dag, gewoon weer een prima stagedag gehad. Ook weer wat lesgegeven aan de non-washers.

Op vrijdag hadden Sanne en ik maar een half dagje stage. In de middag zouden we namelijk vertrekken naar Arusha. In de ochtend hebben we even in de klassen gekeken waar de kinderen les kregen. De leerkracht van mijn klas (class B) vroeg om mijn materialen. Ze wilde ze graag gebruiken voor haar les. Erg leuk om te zien dat ik haar heb kunnen prikkelen en dat ze nu nieuwe werkvormen toepast. Ze deed met de kinderen een spelletje die ik haar heb aangeleerd. Ik merk langzaam dat de leerkrachten en therapeuten ons niet meer zien als ‘vrijwilligers’, maar echt als een onderdeel van.. Dat is erg prettig. Daarna hadden de kinderen pauze. Sanne en ik gingen even naar achteren toe, zodat we even rustig wat konden drinken en eten. Daar kreeg een groep ouders wat informatie over de lessen die gegeven worden. Opeens werd het verhaal stil gelegd en vroeg de therapeut aan mij of ik mij even wilde voorstellen en wilde vertellen wat ik deed. Dus daar stond ik dan.. Voor een groep ouders.. Beetje onverwachts, maar ik heb mij voorgesteld in mijn beste Engels. Volgens mij snapten die ouders er helemaal niks van, want ze spraken alleen maar swahili. Gelukkig was de therapeut zo aardig om het even te vertalen.. Na de pauze hadden de kinderen modeshow. Dat is normaal altijd op dinsdag, dus ik had het nog nooit gezien. Het was erg leuk om te zien. De kinderen waren verkleed als bv. Kok en liepen een rondje op het ‘podium’ (lees: een met krijt getekend vlak). De kinderen waren zo ontzettend trots, dus leuk om te zien. Ook leuk om te zien hoe creatief de leerkrachten waren om de kinderen aan te kleden: alles werd uit de kast gehaald. Ik heb van alles voorbij zien komen: tuinier, houthakker, sjieke mevrouw en meneer. Na deze les was het tijd om zelf les te geven. En dat was een beetje een ramp. Er waren natuurlijk heel veel ouders, want na vandaag zouden de kinderen mee naar huis gaan en de kinderen waren ook door de dolle heen, omdat ze bijna gingen. Tevens werden alle kinderen van de drie klassen bij elkaar gezet, dus ook de groep was wat groter dan normaal. Sanne en ik deden ons best om de les te geven, maar of de kinderen iets hebben geleerd… We zien het maar als een leermoment, want een succeservaring was het zeker niet.. We hebben de kinderen een half uur weten bezig te houden, daarna was het echt op. Gelukkig was het voor ons toen ook weekend! En een leuk weekend voor de boeg, dus snel met een taxi naar huis gegaan. Bij terugkomst heb ik eerst even lekker gedoucht (dat is een heerlijk moment na zo’n stagedag) en daarna de spullen bij elkaar geraapt. Gelukkig had ik het meeste al ingepakt, dus ik hoefde nog maar een paar dingen te pakken. Met iets teveel bagage voor een weekendje (lees: twee tassen plus een zak met wat boodschappen en dat alleen voor mij..) zijn we uiteindelijk om half 3 met een taxi naar het busstation gegaan. Samen met Leonie, Femke en Sanne zouden we namelijk naar Arusha gaan! We sliepen bij de vriend van Regina (een Deens meisje) dus die ging ook gezellig mee. En eigenlijk ook heel fijn, want zij wist hoe dat ging met zo’n bus. Voor ons was het de eerste keer. Aangekomen bij het busstation werden we door alle kanten aangesproken. We moesten namelijk perse hun bus hebben.. Regina stapte een bus in, dus wij volgden haar braaf. Leonie en ik gingen vrij vooraan zitten. Op dat moment zaten we nog lekker ruim.. Helaas was dat voor korte duur.. Want die bus vertrekt pas als hij vol zit. Als je denkt dat hij vol zit, dan passen er nog veel meer mensen bij. Gevolg: Opeens zaten we met z’n drieën op de tweepersoons zit. Beetje krap, maarja voor dat geld! We hoefden namelijk maar 3000 (1,20) shillings te betalen voor een busreis van 2/2,5uur. Toen we in de bus aan het wachten waren, kwamen er allemaal mensen voor het raam om eten of drinken te verkopen. Zag je opeens een koppie boven het raam. Toen de bus eindelijk vol was, gingen we. Onderweg was er genoeg te zien! We reden langs kleine dorpjes met allemaal kleine huisjes. Ook zag ik mensen die met hun vee aan het lopen waren. Bijzonder om te zien.
Bij aankomst in Arusha kon ik al meteen zien dat Arusha een stuk drukker, meer toeristisch en rijker was. Het zag er anders uit dan Moshi. Bij het busstation moesten we een taxi hebben naar het appartement. Regina was een goede in het regelen van een taxi, want zij wilde perse maar 5000 betalen. Het duurde even, maar het lukte haar wel! Het appartement was erg mooi, vrij luxe en groot. Had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Het was ook een heel contrast met de omgeving. In de omgeving stonden namelijk kleine huisjes. We hebben even gewacht totdat die vriend kwam en even gedag gezegd. Daarna zijn we met z’n vieren naar een tentje geweest die Regina had gezegd. Hier hebben we heerlijk pizza gegeten. Het was een erg gezellig zaakje met live muziek.

Op zaterdag werden we al om 7.45u opgehaald door Kerri van Edpowerment. Het was morgen World Autism Day, dus voor vandaag was een march georganiseerd om aandacht te vragen voor autisme. Toen Kerri kwam, zijn we naar het verzamelpunt gereden. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten, dus was erg benieuwd. Eerst waren er weinig mensen, maar het werd steeds drukker. Er waren ook kinderen van verschillende scholen. Zij droegen allemaal banners met daarop teksten over autisme. Wij kregen een t-shirt aan met daarop: Tanzania connect autism. Eerst moesten we folder uitdelen aan de mensen die zouden meelopen. Daarna, toen de march begon, mochten we meelopen. We hadden alleen de opdracht gekregen om foto’s en fiilmpjes te maken. Uiteindelijk liepen er veel mensen mee. Vooraan liep een muziekgroep van een basisschool. Deze kinderen hadden allemaal een uniform aan; heel schattig! Het was leuk om deel te nemen aan de march. We liepen een stukje door de stad. De march was niet zo lang: volgens mij liepen we 15 min. Er waren nog verrast veel toeschouwers langs de kant van de weg. De march eindigde in een soort tuin van een groot gebouw. Daar moesten we allemaal zitten. We kregen speeches en wat optredens van kinderen. In het begin was dit erg leuk om te zien, maar het duurde wel erg lang.. Toen het eindelijk was afgelopen heeft Kerri ons bedankt. Ze gaf aan waar we lekker konden lunchen, want daar waren we wel aan toe. We hebben dat advies maar opgevolgd, want we wisten niet veel van de stad. Het zaakje bleek vrij Westers te zijn. Fijn om daar ook een keer te eten, maar wel even wennen! We kregen zelfs een uitgeprint bonnetje aan het einde: iets wat we nog niet hadden gezien hier in Afrika. Ik had een heerlijke burger met bacon en kaas met wat echte frietjes! De frietjes die we in Moshi krijgen, zijn apart gebakken. Deze smaakte zoals thuis! We hebben wel twee uur gezeten in dat cafe. We waren allemaal een beetje duf van het vroege opstaan. Even nagedacht wat we zouden gaan doen, want we hadden niet veel puf om de stad te onderzoeken. Daarom gekozen om naar de bioscoop te zijn. Ongelooflijk, maar waar! Die hebben ze hier. Met de dalla dalla (dat busje) zijn we naar de bios gegaan. Die bleek in een rijk gedeelte te liggen. Er was een soort winkelcentrum om heen gebouwd. Het leek een beetje op een outlet centrum. Een uurtje na aankomst zou een smurfen film draaien. Prima voor deze middag! Omdat we nog even de tijd hadden, zijn we gaan kijken bij de winkeltjes. Er lag een dierenwinkel (natuurlijk even gekeken!) en drie kledingwinkels. Deze waren ontzettend duur. Daarom maar weer wat gegeten, want daar zijn we goed in (en kunnen we betalen!). We hebben een heerlijke ijscoupe gegeten met chocolade stukjes. Het ijs was heerlijk. Normaal krijg je hier half gesmolten schepijs, maar dit ijs kwam echt uit zo’n machine. Een luxe! Daarna was het tijd voor de bioscoop. De film kostte 4€ en de zaal zag er ‘normaal’ uit. We zijn in die stoelen geploft en hebben met sexy 3d brillen de film bekeken. Heerlijk even niks doen. Nadat de film was afgelopen, zijn we naar een supermarkt geweest die ook daar lag. Dit was een vrij dure supermarkt, maar met heel veel Westerse producten. Natuurlijk even wat ingeslagen, want deze producten heb je in Moshi niet. Toen was het al half 7 en zijn we met een taxi naar een eettentje geweest. Dit keer eentje waar ze sushi hadden voor twee meiden en een heerlijke pasta voor mij en Femke. Ik at pasta met vissaus. Die was erg goed. Daarna nog een stuk taart als toetje, want bijgekomen ben ik toch niet (uhm!). Daarna zat ik bomvol. Daarom konden we nog maar 1 ding doen: naar het appartement terug en naar bed!

Op zondag was het alweer ons laatste dagje in Arusha. Eerst even heerlijk uitgeslapen, want dat is bijna onmogelijk in het hostel omdat de poetsvrouw de bedden al op tijd opmaakt. Toen we wakker waren, hebben we onze spullen ingepakt, gegeten en ons klaargemaakt. Rond half 12 hebben we afscheid genomen van Regina (die zou zelf teruggaan) en zijn we naar een Masai Market geweest. Dat had Regina voorgesteld om te doen. En dat was een heel goed idee geweest! De Masai market was een soort Art Market zoals in Moshi, alleen 10x zo groot. Heerlijk! Allemaal kleine winkeltjes met zelfgemaakte spullen. Zo leuk om allemaal die spullen te zien. Ze hebben veel dezelfde spullen, alleen verschilt het vaak in prijs. Onderhandelen is dus zeker nodig. Ik keek eerst mijn ogen uit en daarna toch even nagedacht wat ik zou willen kopen. Ik kon namelijk moeilijk alles kopen. Ik kocht wat leuke kleine dingetjes: een tasje, een cadeautje voor iemand en een mobiel met stoffen dieren eraan. Het lukte mij ook om de prijs omlaag te krijgen. Ideaal! Was trots op mijzelf. We hadden verwacht maar een uurtje nodig te hebben. Uiteindelijk hebben we er 2,5u rondgelopen. Om 14u moesten we weg daar, omdat we ook nog moesten lunchen voordat we terug zouden gaan. We moesten uiterlijk 16u de bus, omdat we voor het donker terug in het hostel moesten zijn. Een restaurant wat we kenden van Moshi lag om de hoek, daar hebben we even wat gegeten. Snel kon helaas niet, want hier in Afrika kennen ze dat woord niet. Om half 4 had ik een broodje op. Dit keer helaas niet zo lekker! Gelukkig was dit de eerste keer dat het minder lekker was. We belden snel een taxi en die bracht ons naar het busstation. Daar pakten we de bus naar Moshi. Ook deze werd weer helemaal vol gepropt. We zaten als sardientjes in een blik achterin de bus. De mensen in de bus wilden geen ramen open doen, dus het was zweten! Uiteindelijk vertrokken we pas oom half 5. Gelukkig reed de bus wel door, waardoor we om 18u aankomen in Moshi; net voor het donker.
Het was een ontzettend geslaagd weekend! Leuk om even op een andere plek te zien en ergens anders te slapen.